Depremde yitirdiği oğlu Umut’un ismini konteynerlere açtığı kafeye veren Esin Gençoğlu, ‘Hala çok sinirliyim. 2 yıl bitecek; ne sesleri, ne kokuları kaldı. Amacım Umut’umun adını yaşatmak’ dedi
Mereş merkezli 6 Şubat 2023 tarihinde meydana gelen ve 11 kentte büyük bir yıkıma neden olan depremlerin üzerinden 2 yıl geçti. İçişleri Bakanlığı’nın geçtiğimiz yıl yaptığı açıklamaya göre, depremlerde 53 bin 537 kişi hayatını kaybetti, 107 bin 213 kişi de yaralandı.
Dîlok’un (Antep) Islahiye ilçesi de 6 Şubat depremlerinden en çok etkilenen yerleşim yerlerinden biri oldu. Deprem sonrası kentten büyük bir göç yaşandı. Kentin yarısından çoğu yıkıldı. 200’ü aşkın konut tamamen enkaza döndü. En az bin 368 kişi hayatını kaybetti. 2 yıllık süreçte göç edenler yurttaşların büyük bölümü geri dönerken, hasarlı yapıların yıkım çalışmaları da yeni tamamlandı.
Oğlunu kaybetti
Esin Gençoğlu, depremde 16 yaşındaki oğlu Umut ile komşularının neredeyse tümünü kaybetti. Kendisi de depremde kaldığı dairenin camından fırlayarak kurtuldu. Yaralı olarak hastaneye kaldırıldıktan sonra yeniden enkaz başına gitti. Depremin 2’nci gününde oğlu ve komşularının cenazelerini enkazdan çıkardı. Anne ve babası ise sağ kurtuldu.
‘Umudum kafe’
Esin Gençoğlu, deprem sonrası tedavi için İzmir’e gönderildi. Bir süre burada kaldıktan sonra yeniden memleketine dönerek, burada yaşamını yeniden kurmaya başladı. Bazı kuruluşların desteğiyle, depremden kalan enkazın yanı başında kafe açtı. Kafeye ise, depremde yitirdiği Umut’un adını, “Umudum Kafe” ismini verdi.
‘Burada nefes alabildim’
Esin Gençoğlu, “Ben aslen Adanalıyım. Oğlumu Adana’ya götürdük. 9 Şubat’ta defnettik. Sonra beni İzmir’e götürdüler. İzmir çok güzel bir kent ama orası bana hiç iyi gelmedi. Nefes alamaz oldum. Oğlumun sesinin geldiği yere dönmek istedim. Bu enkazda sevdiğimiz pek çok insanı yitirdik. Onların hatıraları vardı. Depremden sonra ailem buraya gelmek istemedi ama ben zorla kendi direncimle buraya döndüm. Oğlumun arkadaşları hiçbir şekilde beni yalnız bırakmadılar. Her gün gelip soruyorlar. Ben burada nefes alabildim” sözleriyle yaşadıklarını özetledi.
‘Amacım adını yaşatmak’
Kaymakamlığın verdiği 2 konteyner ile Umudum Kafe’yi açtığını aktaran Esin Gençoğlu, “Yıl dönümleri geliyor. Hala çok sinirliyim, asabiyim. Çünkü 2 yıl bitecek; ne sesleri, ne kokuları kaldı. Sadece isimleri kaldı. Amacım Umut’umun adını yaşatmak” dedi.
Anı köşesi
Açtığı kafenin bir köşesini oğlu ve depremde hayatını kaybedenlerin fotoğrafları ve isimlerine ayıran Esin Gençoğlu, “Burayı oğlumun adını vererek açtım ama depremde yaşamını kaybeden tüm canların hatırasını yaşatmak istedim” dedi. Esin Gençoğlu, “Ben burayı tüm arkadaşlarım, dostlarım, yardımsever insanların katkısıyla açtım. Çünkü depremde her şeyimizi kaybettik. Bugün Islahiye’de insanlar sadece nefes almaya çalışıyor. Bizim kafeye gelen insanlar genelde depremde kayıp yaşayan insanlar. İnsanlar bugün sadece hayata tutunmaya çalışıyor” diye konuştu.
Haber: Ceylan Şahinli / MA
