Unutmayalım ki, bugün geldiğimiz aşamanın yaratıcısı Önder Apo’dur. Kürdistan Özgürlük Hareketi’ne bu kapsamda stratejik adım attıran da Kürt halkını bu konuda ikna eden de Türkiye halklarını gelecek konusunda umutlu kılan da Önder Apo’dur
İktidar bu konuda özel bir çaba harcayıp gündemi saptırmak istese de odağı kaybetmemek önemli. Malum, Meclis’te oluşturulan komisyon ‘Barış ve Demokratik Toplum’ sürecinin yasal altyapısını hazırlamakla yükümlü. Görevi bu, kamuoyunun beklentisi bu. Fakat hali hazırda, bırakalım böyle bir hazırlık içinde olmayı hâlâ sürecin temel muhatabı, Kürt tarafının baş müzakerecisi Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ı dahi dinleyebilmiş değil.
Öyle ki kerameti kendinden menkul birileri, hâlâ komisyon İmralı’ya gitmeli mi, gitmemeli mi tartışması yapıyor. Giderse şöyle olur, böyle olur diyor ve kafa karıştırmaya devam ediyor.
Kuşkusuz, İmralı’ya gidip Önder Apo’yu dinlemeyen, kendisinin görüşlerini almayan bir komisyonun önereceği bir yasa da olmaz, bunun halk nezdinde bir inandırıcılığı da olmaz. Zaten ilk baştaki tartışmalarda Önder Apo’nun gelip Meclis’te konuşması öngörülüyordu. Bahçeli böyle söylüyordu. Madem ki, bu başarılamadı. O halde, komisyonun adaya gitmesi dışında bir yol kalmıyor.
Bu manada şunu söylemek mümkün. Mevcut durumda komisyonun Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan ile görüşüp görüşmemesini tartışmak, bunu gündemde tutmayı sürdürmek en hafif tabirle süreç karşıtlığıdır, bu sürecin karşısında durmaktır. Başka da bir anlamı yoktur.
Bu noktada asıl konuşulması gereken konu, Kürt Halkının Baş Müzakerecisi Abdullah Öcalan’ı dinleyen komisyonun, bundan sonra nasıl bir yasal hazırlık içinde olacağıdır. Çokça konuşulduğu üzere sürece özgü yasanın çerçevesi ne olacaktır?
Komisyonun Meclis’in yüzde doksandan fazlasını temsil ettiği, bu nedenle yapacağı önerilerin büyük bir anlam ifade ettiği fazlasıyla değerlendirilmektedir ki gerçeklik de bu yöndedir. İYİ Parti dışındaki partilerin tümü komisyonda temsil edilmektedir. İYİ Parti’nin de bir devlet projesi kapsamında komisyonun dışında tutulduğu her geçen gün daha fazla anlaşılmaktadır. Dikkat edilirse, silahların yakılması aşamasına kadar görece sessiz kalan, sessiz tutulan İYİ Parti’, her ne hikmetse bu aşamadan sonra birden sesini yükseltmeye, üst perdeden nutuklar atmaya başladı. Sorunun çözümüne dair tartışmaların yoğunlaştığı bugünlerde İYİ Parti ve Zafer Partisi gibi grupların öne çıkarılması bu anlamda oldukça manidardır. Fakat Meclis’in ezici çoğunluğunun süreçten yana tutum sahibi olduğu tartışma götürmez.
Elbette, Kürt sorunu gibi ülkenin en temel sorununun çözümünde, bu düzeyde bir Meclis bileşeninin bir araya gelmesi önemlidir, tarihi değerdedir. Görülüyor ki komisyonun yapacağı öneriler çözüm için de hayati rol oynayacaktır. Ayrıca komisyonun adı da bu role işaret etmektedir. Kardeşlik ve demokrasi vurgularının olması bunu göstermektedir.
Hiç kuşku yok ki komisyonun hazırlayacağı rapor, yapacağı öneriler bu ağırlığa, misyona denk olmak durumundadır. Birilerinin belirlemeye çalıştığı biçimde kendisine sınır koyan bir komisyonun çalışmasının istenen sonucu doğurmayacağı da aşikardır.
Önemle vurgulamak gerekir ki komisyon sadece Kürdistan Özgürlük Gerillası’nın sisteme nasıl dahil olacağıyla ilgili hazırlanacak yasal altyapıdan sorumlu değildir. Elbette, Özgürlük Gerillası’nın demokratik siyasal mücadeleye nasıl katılacağı, bunun zemininin nasıl oluşturulacağı önemlidir. Bu yasal zemini oluşturmak komisyonun temel görevlerindendir. Fakat bundan daha da önemlisi, Barış ve Demokratik Toplum sürecinin başlatıcısı ve bugünlere kadar getireni durumundaki Önder Apo’nun özgür yaşar ve çalışır koşullara kavuşmasıdır. Açık ki hâlâ bu konuda somut hiçbir gelişme yoktur. Adeta ilk günde çakılıp kalma söz konusudur.
Bolca söz söylenmesine rağmen Önder Apo’nun koşullarında en küçük bir değişiklik yaşanmamıştır.
Oluşan heyet ve aile- avukat görüşmeleri dışında Önder Apo ile kimse görüşememiştir. Halbuki, Önder Apo’nun başta gazeteciler, aydınlar olmak üzere, toplumun farklı kesimleri ile görüşmek, tartışmak istediği yönünde kamuoyuna yansıyan birçok bilgi- haber vardır. Yine toplumun farklı kesimlerinin yoğunca Önder Apo ile görüşme talebi vardır.
O halde, komisyonun başta ‘umut hakkı’ olmak üzere gerekli yasal değişiklikler konusunda öneriler yapması, bu konuda ciddi bir hazırlık içinde olması gerekmektedir. Umut hakkını kapsamayan bir özel-özgün süreç yasasının kabul görmeyeceği aşikardır.
Unutmayalım ki, bugün geldiğimiz aşamanın yaratıcısı Önder Apo’dur. Kürdistan Özgürlük Hareketi’ne bu kapsamda stratejik adım attıran da Kürt halkını bu konuda ikna eden de Türkiye halklarını gelecek konusunda umutlu kılan da Önder Apo’dur. Önder Apo özgür olmadan, özgür yaşar ve çalışır koşullara kavuşmadan atılacak diğer adımların ne bir karşılığı olacaktır ne de sürecin ilerlemesine hizmet edecektir. Eğer, bu süreç ilerlesin, halkların kardeşliğine hizmet etsin deniliyorsa, öncelikle Meclis’te oluşan komisyonun kendi rol ve misyonu temelinde hareket etmesi, Önder Apo’nun fiziki özgürlüğüne yol açacak umut hakkıyla ilgili düzenlemeden başlayarak, Kürt sorununun çözümü yönünde esaslı yasa önerileriyle Meclis’in karşısına çıkması gerekmektedir. Bu yapıldığı takdirde komisyon rolünü oynayacak, tarihi görevini yerine getirecektir.
