Metin Yeğin
Katalonya’nın bağımsızlık isteyen liderlerini affetme kararı aldı İspanya hükümeti. ‘Sadece 9 kişiye af çıkarmakla, milyonların gönlünün kazanılması iyi bir başlangıç’ dedi, İspanya başbakanı Pedro Sanchez. Garip suçlar var şu devletli dünyada. Bağımsızlık istemek böyle suçlardan bir tanesi. Koca koca orduların var, hızlı ve seri insan öldürebildikleri için övündüğün silahların, bombardıman uçakların, çirkin tankların filan var, birileri ortaya sandıklar koydu, insanların oy kullanmasını istedi, referandum yaptı, insanlar kâğıttan uçak bile yapılamayacak oy pusulaları ile sakince, en fazla onları ikiye katlamaktan başka bir güç kullanmadan karar verdiler diye hapishanelere tıkıyorsun bunu isteyen liderlerini.
Sonra da affetmeye karar veriyorsun, ne kadar güzel.
Ne iyisin…
İspanya anayasasına aykırı davrandıkları nedeniyle hüküm yiyen liderlerin, yine İspanya anayasasına göre affedilebilmeleri yasal olarak mümkün ama burada yasal olanın kifayetsiz meşruluğunu da gözden kaçırmamak gerekiyor. O zaman ilk sorumuz; bu Anayasanın hangi koşullarda ne zaman ortaya çıktığına bakmak. Fakat bundan daha da önce bu bakışın matematiğinde de mutabık kalmalıyız. Yani diktatörlük ve demokrasi konusunda seçeneklerin ‘diktatörlük’ kutusuna çarpı atanlar varsa, onlar başka kapıya.
Şimdi kutsal kelime ‘Demokrasi’ kutusunu tercih edenlerle baş başayız. Bunların arasında ‘Benim de demokratik komşularım vardı ama’ diyenlerinde bu kutuyu bırakıp çıkmasını istiyoruz. İçinden ama geçen bir tramvaya pek ihtiyacımız pek yok, başımızda yeterince muarız var zaten.
Ortalığı temizledikten sonra İspanya anayasasının yapılış koşullarına bakalım. 40 yıllık Franco faşist düzeninden çıkan politikacılar, hâlâ sırtlarından diktatörlük korkusunu atamadıklarından ve aman nasıl atsınlar bu kadar kolayca, Franco’cu ordu var, polis filan var ve onun tankları, tüfekleri filan var, diyorlar ki şimdilik şöyle ortaya karışık bir anayasa yapalım, sonrası demokrasi zaten, onu değiştiririz. Bunun üzerinden şimdi 40 yıl kadar geçmiş ve sonra diyoruz ki bu anayasaya aykırı davrandınız ve Franco’nun -çok şükür- ölüsü oradayken yapılmış bir anayasaya göre sizi mahkûm ediyorum.
Şimdi burada ama filan demeyin, eğer diyecekseniz sizi zaten Demokrasi kutusunun dışına atmıştık, öyle değil mi ?
Ya da Franco ölmedi yüreğimizde yaşıyor…
