Her ulusun devlet iradesinin bir ananesi vardır. Doğal olarak Türk devlet idareleri de buna uygundur. Türkiye’ye baktığımız zaman Osmanlılardan bugüne kadar aynı kural işlemektedir. Kural şu: Devlet başkanına hizmet edenlerin sonu daima karanlıktır. Ya kafası kesilir ya da sürgündeki zindanlarda boğdurulur. Mithat Paşa gibi. Diğer Osmanlı padişahları da hemen hemen her biri en aşağı senelerce bir köle gibi kendilerine canla başla çalışan sadrazam “başbakan” ve serdar “ordu komutanı” kafalarını kesmişlerdir.
Cumhuriyet devrinde aynı kural sürdürüldü. Birinci Dünya Harbi ve Millî Mücadele, Atatürk’e ne kadar hizmet etmiş asker ve sivil varsa hemen hemen hepsini ya idam etmiş ya sürgün etmiş veya da yurt dışına kovmuştur. Bir aralık neredeyse Kazım Karabekir’i de idam edecekti. Erzurum ve Sivas kongrelerinde Osmanlı Devleti tarafından idama mahkûm olduğu halde tüm Kürt bey, şeyh, ağa ve komutanlarca korundu. Haç Bedirağa 500 süvari ile Erzurum Kongresi’nden sonra Sivas’a kadar Atatürk’ü korudu. Sivas Kongresi’nden sonra yine bu zevat Ankara’ya kadar yardımcı oldu.
Fakat 1923’te Atatürk yerini bulunca bu sefer kendisine yardım eden ne kadar asker ve sivil varsa hepsini ya idam ya sürgün etti ya da yurt dışına kovdu. Örneğin Kurmay Albay Cibranlı Halit Bey ve Bitlis Milletvekili Yusuf Ziya Bey idam edildi. Küfreli Şeyhi Abdülbaki İstanbul’a, Kahtalı Hacı Bedir Ağa Mersin’e sürüldü. Halide Edip, Adnan Adıvar ve İstiklal Marşı şairi Mehmet Akif Ersoy yurt dışına sürüldüler.
Gelelim sayın Reisicumhurumuz Turgut Özal’a. O da doğal olarak aynı ananeyi sürdürecektir. Herkes bilir ki, Sayın Özal’ın bugünkü makama çıkışı generallerin sayesinde idi. Ama şimdi herhalde Özal’ın da ayağa yere değdi veya Bush’a. Gayet doğaldır, o da generallerle uğraşacaktır ve bu uğraşı bizim devletimizin yukarıdan beri anlatılan bir ananesidir.
Bunu yazmakla Torumtay Paşa’ya yazık oldu, falan demek istemiyorum. Ben canı gönülden Türk Devleti’nin iyi kötü sivilleşmesini istiyorum ve inanıyorum ki, memleket için daha hayırlı olacaktır. Zira 70 yıldır asker Türkiye’yi idare ediyor da ne oldu? İşte bugünkü keşmekeşe Türkiye’yi bıraktılar.
——————-
13 Ocak 1991
