Kendi çocuğunu güya düşündüğü için başka çocukların kötülüğünü isteyen kişi kendisine nasıl anne veya insan diyebilir? Konumuz tabi ki Aksaray’da yaşanan ve insanlığı utandıran bir grup veli ve onlarla elbirliği yapmış muhtar, müdür ve asıl sorumlular…
Bir ilkokulda çocukları, özel gereksinim duyan yani otizmli çocuklarla aynı okulda olmasından rahatsız olan kişiler, nasıl oluyor da bu hakkı kendilerinde buluyor? Bu talepte bulunmak bu kadar kolay mı? Bu davranışta bulunan kişiler velisi olduğu çocuğun yüzüne nasıl baktı diye merak ediyorum. Bir çocuğun en temel hakkı olan eğitimini elinden almak nasıl başka bir çocuğa faydalı olabilir?
Yetişkinlere örnek oluyorlar
Çocukların birlikte olması otizmli çocuklara faydalı olduğu kadar diğer çocuklara da faydalıdır. Uzmanlar, yetişkinlerin çocuklara kazandıramadığı sorumluluk duygusunu özel gereksinim duyan çocukların kazandırdığını söylüyor. Bunun gibi daha birçok örnek verebiliriz. Çocukların, özel gereksinim duyan çocuklardan değil, asıl bu zihniyetten korunması ve korkulması gerekir. Başka çocuklara kötü davranarak çocuğun ‘mutlu, iyi, vs.,’ olacağını düşünmek kötülük değil de nedir? Böyle bir talepte bulunmanın kendisi bile haksızlıktır. Oysa çocukları incitmek, üzmek her çocuğu ayrı incitir, üzer. Özellikle çocuklara bu yaklaşımla ölçütün kalmadığını söylemek yanlış olmaz sanırım. Ötekileştirmek çocukların dünyasında olmayan bir durumdur. Bunu çocuğa empoze eden yetişkinlerdir. Çünkü çocuğun dünyasında insanlık kendiliğinden zaten vardır. Bu öğretilen bir şey değil, kendiliğinden var olandır. Bu da yetişkin kişilerin yaptıkları ve öğrettikleri ile yok edilmek isteniyor. Bu davranışlarla çocukların benliği çalınmaya çalışılıyor.
Ayrıştırmak zarar verir
Oysa çocuklar, aynı dili konuşmasa bile inanılmaz bir iletişim yeteneğine sahip. Birçoğumuzun kuramadığı sosyal iletişimi çocuklar herkesle, özellikle kendi yaşıtlarıyla çok rahat kurabiliyor ve kimseye ihtiyaç duymuyor.
Çocukların doğalına dokunulmadığında zihni kendi, saf ve temiz hali ile ilerliyor. Buna engel olunmamasında fayda var. Ayrıca çocuklar aynı dili konuşamasalar dahi oyunlarla vs. çok rahat iletişim kurabiliyor. Bunu görmek için çocuk haklarını savunan kişiler olmanıza gerek yok. Bir çocuğu, otizmli diye başka çocuklardan ayırmanın açıklaması çürümüşlük, ölçütün kalmamış olmasıdır.
Asıl engeller zihniyette
Kendine insanım diyen hiç bir anne bir çocuğu özel gereksinimi olduğu için yuhalamaz, veya zaten çocukların olan bir mekandan çocuğu hakaret ederek, gitmesini talep etmez. Engeller çocuklarda değil zihnimizde, önce kendi zihnimizi temizlemeyi denersek çocukların zaten temiz olan benliğini kendi kötü düşüncelerimizle kirletmemiş oluruz.
Çocukların olduğu yere gelin
Dayanışmanın köreldiği, köleliği dayatan, kendinden başkasını düşünemeyen kişilikleri inşa eden sistemin verdiği her kötülüğü kendine görev edinen kişiler, oturup kedini sorgulamalı. Bu yaşananlar insanlara insanlığın nasıl düşürüldüğünü gösteriyor. Kendinden olmayanı ötekileştiren, kötü gören topluluklar, her zaman kaybetmeye mahkum değil midir?
Özel gereksinim duyan çocuklar, bu zihniyete ve kötülüğe rağmen, yapılanları atlatacak güce sahip. Kendinize değil, çocukların bulunduğu ve çektiği yere gelin.
