İnsanlık, ahlak, vicdan, toplumsal duyarlılığın ortak ama devletli ve devletsizlik duygusunun yarattığı farkındalığı paylaşmak istiyorum.
30 yılı aşkın zamandır zulumxanede olan politik tutsaklar devletsizdirler. Devleti olanlar çatışma ve savaş süreçlerinde ara ara esir takası yapılarak ya da sorunun kısa sürede çözülmesiyle karşılıklı salıverilir. Yani 30 yıla varmaları çok zor olur. Yolsuzluk, hırsızlık, uyuşturucu, kadın düşmanı, taciz, tecavüz, katil, organize suç örgütlerini kuran devletliler zaten fazla kalmazlar; tekrar işlerini yapmaya devam etsinler diye sokaklara salıverilirler.
Devletsizler bir ömür tutsaklık boyunca (Kürt, kadın, Kürdistani olanlar) devletten bir şey istemezler; çünkü onların olmayan bir sistemden bir şeyi kendileri için olmazsa bile istenmeyeceği fikri ret ve inkara karşı mücadele etmeye başladıklarından itibaren öğrenmiş oluyorlar-oluyoruz ya da zaten öğretiliyor. Keskin bir bıçakla hat kesiliyor. “Berxwedan Jiyane” inşasına dayandığımız için talepkâr değiliz.
Her ulus ve birey gibi doğuştan sahip olduğumuz demokratik, ekolojik, kadın özgürlükçü hakları sahiplenip kullanırız. Bu nedenle saldırıya uğradığımızda da hak talebinde bulunmaz; sadece kullanmaya devam ederiz. Tüm canlılar ve farklılıklar için de bu mücadeleyi veririz; demokratik, ekolojik, kadın özgürlükçü mücadelemizi elden bırakmadan.
Zulumxane odalarında doğa ve doğadaki canlıların sağlığı için doğada eriyen, erimeyip zarar verenleri, geri dönüşümlü çöpler için ayıklama kutuları talep etmeyiz. Doğrudan bu duyarlılığı yaşamsallaştırırız. Buradakiler -sorumlular mı sorumsuzlar mı desem kestiremedim- bu hassasiyetimizi küçümseyerek ayıklamaya gerek olmadığını, yapılsa bile zaten çöpleri birbirine kattıklarını -hem de üstünlük edasıyla- söylemekten zevk alarak vurgularlar. İçimiz acısa da vazgeçmeyiz. “Sıfır atık” yalanlarını hatırlatmayı ihmal etmeyiz.
Beton ve demirlerin arasında yaşama sahip çıkmaktan da vazgeçmiyoruz. Havalandırma denen kuyuda boynumuzu kırma noktasında kaldırmayıncaya kadar göremediğimiz gökyüzü, boyumuzun iki katı yüksekliğinde küçücük bir duvar deliğinde yuva yapmaya yer bulmuş serçenin yuvasını civcivleri içindeyken betonlamayı güvenlik zaafını önlemek diye kendilerine görev bilenlere karşı verdiğimiz çabayı yaşam inşacılığımızın parçası olarak elden bırakmayız. Butonu güpegündüz açık bıraktıkları projektörler için kullandığımızda ‘devletindir kalsın’ deyişlerine karşı devletin değil toplumun olduğunu hatırlatmaktan geri durmayız.
Bize verilen makarnayı yemeyip aç kuşlara verdiğimiz için bir sonraki gün yemeğimiz olan makarnayı (bizi aç bırakma amaçlı olarak) vermeyen, eğer kuşlara vermeye devam edersek hakkımızda tutanak tutmakla tehdit etmekteler. Hasta ve yaralı serçeleri, güvercinleri, yavrularını iyileştirmek için verdiğimiz mücadeleyi, kanadı kırıklığa dayanamayan yüreğimize sarışımızı anlayamazlar.
Hele de tüm engellemelere rağmen evren melodilerinin yaratıcısı ötüşleri, kanat çırpışları, odalar arası yoldaşlığın en katıksız, özverili can canlısı serçeler, ala kargalar, sığırcıklar, kara kargalar, güvercinler bize yardım yataklık etmekten suçluluk değil onur duyduklarını hissettiren, taşıdıkları otlardan bir tohum düşmüşse betonla demirin arasına ve bizim gibi inadını yeşermeye yüz tutmuşsa gözümüzden bile sakınmışsak ve de sevincimize sarılıp yeşermeye sevdalanmışsa, gardiyanların o küçücük yeşilin düşmanlığına soyunup kökü zulumxaneyi üzerlerine yıkacakmışçasına ona hınçla asılıp katletmelerine karşı binbir yolu arama çabamızdan yorgun düşmeme direniş zamanlarımız olur.
Yazın haşere ve böceklerin istila ettiği zamanlarda onlara basmamak için karıncalarla karınca yürüyüşüne girme heyecanımız, bir kuş niyetlenmişse yanımıza konmaya bir ağaç dalı oluvermeye hazır oluşumuz. Dünya Arı Günü’nde (20 Mayıs) olur da, bize misafir olurlarsa, günlerini (tüm farklı halklar ve inançlarda olduğu gibi) kutlamayı ihmal etmiş olmayalım diye küçük kutucuklarda değişik tatlılar bırakmamıza inanmayıp, şaşkınlıkla bakıp şüphelenen gardiyanlar vardır. Bu da güvenlik tehdididir çünkü:)
Böyle olur devletsizlerin mücadelesi. Silivri zulumxanesinde veteriner desteği talep edenleri kutluyor, ortak çabamızla barış ve demokratik toplum ve özgür zamanlarda buluşmak dileğiyle…
