‘İmece’yi tanıdıktan sonra hayatım değişti’ diyen Minire İnal, ILO C189’un ivedilikle imzalanması gerektiğini belirtti
Ev emekçisi kadınlar, sosyal ve sağlık güvencesi, emeklilik, sigorta ve iş güvenliği başta olmak üzere birçok haktan yoksun çalıştırılıyor. 16 Haziran Dünya Ev İşçileri Günü vesilesiyle konuşan Minire İnal da ev emekçilerinden biriydi. 5 Mart 2009 tarihinde, haftanın iki günü düzenli olarak çalışmaya gittiği evin penceresini silerken 3’üncü kattan düşüyor ve kaza sonrası aylarca hastanede kalıyor. Uzun süre hastanede tedavi gören Minire İnal, defalarca operasyondan geçiyor.
İmece’yle tanıştı
Antalya’da yaşayan Minire İnal, birçok baskıya maruz kalıyor. Çeşitli iş sektörlerinde çalışan Minire İnal, ekonomik koşulların getirdiği zorluklardan kaynaklı uzun zaman ev temizliğine giderek geçimini sağlıyor. Geçirdiği kaza sonucunda o dönem İmece Ev İşçileri Derneği ile tanışıyor. 19 Aralık 2013 tarihinde İmece Ev İşçileri Sendikası’nın kuruluşunu ilan ediyor. Minire İnal, yıllardır Ev İşçileri Sendikası çatısı altında ev emekçisi kadınlarla birlikte mücadeleyi büyütüyor. Ayrıca ev emekçileri, Uluslararası Çalışma Örgütü’nün 2011’de kabul ettiği ve birçok ülkede uygulanan Ev İşçilerine İnsanca İş Sözleşmesi’nin (ILO C189) Türkiye’nin de imzalamasını ve İş Yasası kapsamına alınmalarını sağlamak için mücadelesini günden güne büyütüyor.
Minire İnal, İmece Ev İşçileri Sendikası’nda karşı karşıya kaldıkları sorunları ve buna karşı yürüttükleri mücadele hatlarına ilişkin konuştu.
Antalya’da çalışırken yaralandıktan sonra ciddi sağlık sorunları yaşadığını kaydeden Minire İnal, “İmece, yıllar önce İstanbul’da bir elin parmak sayısını geçmeyecek kadararkadaşın mücadelesiyle başlamıştı. Önce bir dernek kurulmuştu. Tabi ben daha sonra buna dahil oldum. Buna dair belgeseller çekilmiş. Bu belgesel, Antalya’ya Altın Portakal Festivali’nde ödül almış. Ben bu ödüle katılamamıştım, çünkü ben cam silerken 3’üncü kattan düştüm. Bu belgesel Antalya’ya gösterime gelmiş. Bir arkadaşımın aracılığıyla film izlemeye gittim. Orada İmece Kadın Dayanışma Derneği ile tanıştım.
‘Birlikte mücadele ediyoruz’
İmece’yle tanışmasının hayatını değiştirdiğini belirten Minire İnal, “Birlikte mücadele etmeye başladık. Onlar İstanbul’da, ben Antalya’da çalışmalarımızı sürdürdük. Daha sonra da kadınlarla birlikte 19 Aralık 2013’te İmece Ev İşçisi Sendikamızı kurduk. Kurulduğumuz günden bu yana sendika faaliyetlerimizi kadınlarla birlikte yürütüyoruz” diye belirtti.
‘Güvencemiz yok’
Sendikaya tüm ev emekçisi kadınların üye olabileceğini kaydeden Minire İnal, sendikanın daha büyük kitlelere ulaşabilmesi için sigortalı olan olmayan herkesin destek vermesi gerektiğini ifade ediyor. Sendikanın kuruluş amacına değinen Minire İnal şunları dile getiriyor: “Bu sendikayı ev işçileri sosyal haklarına kavuşsun ve bilsinler diye kurduk. Türkiye’de 1 milyonu aşkın ev işçisi var, bunun yüzde 90’ından fazlası kadın. Bunun yüzde 80’i ise sigortasız. Hiçbir sosyal güvencemiz yok. Emeklilik ve sağlık güvencemiz yok. Tazminatımız yok, işimizin bir tanımı yok. Ne iş yaptığımız belli değil. Mesai saatimiz yok, tatilimiz yok, yemek saatimiz yok, molamız yok. Ev emekçileri tüm bunlara karşı mücadele ederse kazanır. Tüm emekçiler kendi hakları için örgütlenmelidir. Biz, bir fabrika ya da otel işçisi değiliz. Birçok patronlu, ayrı ayrı evlerde, farklı farklı yerlerde çalışıyoruz. Sitelerin önünde imza kampanyaları yapıyoruz, toplu taşımada broşürler dağıtıyoruz. Bu çalışmalarımızla emekçileri sendikamıza katmaya ve birlikte mücadele etmeye çalışıyoruz.”
‘ILO C189 İş Sözleşmesi ivedilikle imzalanmalı’
ILO C189 İş Sözleşmesi’nin birçok ülkede kabul edildiğini ancak Türkiye’de hâlâ imzalanmadığına dikkat çeken Minire İnal, “Türkiye hâlâ neyi bekliyor bilmiyorum” sözlerine yer veriyor. Ev temizliğine giden kadın işçilerinin yaşam haklarının tehlikede olduğunu vurgulayan Minire İnal, “Geçtiğimiz günlerde de bir kadın arkadaşımız temizlik yaparken düşüp hayatını kaybetti. Biz artık ölmek istemiyoruz. ILO C189 insanca ev işçilerine yakışır bir iş sözleşmesi ivedilikle imzalansın. Biz de diğer işçiler gibi işçi haklarından yararlanalım. Bizler cam silerken ölmek istemiyoruz. İşçi sağlığı ve iş güvenliği önlemleri alınsın. Ben sağ kurtuldum ama sakat kaldım. Maalesef hayatını kaybeden birçok arkadaşımız var. Bu ev emekçileri için çok önemli. Bizler bunun için defalarca kez meclise gittik, belgeler verdik. Ancak hiçbir dönüş ve hareket yok. Hâlâ neyi bekliyorlar bilmiyorum. Daha kaç kadının ölmesini bekliyorlar? Biz emekçiler olarak en büyük taleplerimizden biri, bir an önce harekete geçmeleri gerekiyor” ifadelerini kullanıyor.
‘Sesimizi hep birlikte yükseltelim’
Kadınların yaşamın her alanında eşitsizliğe maruz kaldığını vurgulayan Minire İnal, son olarak şunları söylüyor: “Kadınları değersizleştirmeye çalışıyorlar. Biz kadınlar işyerlerinde sömürülüyoruz ama evde de sömürülüyoruz. Kadın emeği görünmüyor. Kadınların bilincinden, üretiminden, başarısından korkuyorlar. Kadınların hiçbir sosyal etkinliğe katılmalarını istemiyorlar. Çünkü kadın öğrenirse öğretir diyorlar. Kadın bilinçlenirse bilinçlendirir. Erkek egemen sistem bunun korkusuyla yaşıyor. Kendi egemenliğini korumak için de kadınları yok sayıyorlar. Biz emekçiler olarak da çalışmalarımız her zaman olduğu gibi devam ediyor. Ev emekçilerine eğitimler vererek, kampanyalar düzenleyerek, belgesel çekimleri yaparak mücadeleye devam edeceğiz. Haklarımızı alana kadar durmak yok, mücadeleye devam edeceğiz. Bütün kadınlar ev işçisidir. Bütün ev emekçilerinin mücadele etmesi gerekiyor. Haklarımızı hep birlikte alalım. Sesimizi hep birlikte yükseltelim ve birlik olalım.”
Haber: Elfazi Toral / JINNEWS
