Bütün dünyanın gündemi Filistin’e yönelmişken Hindistan’da son derece önemli gelişmelerin olduğunu kaydetmek gerekir. Dünyanın en kalabalık ikinci ve yüz ölçümü bakımından en büyük yedinci ülkesi olan Hindistan’da Yeni Demokratik Devrim büyük bir saldırı altındadır. Brahmanik Hindutva faşist Modi hükümetinin İçişleri Bakanı Amit Shah’ın iddiasına göre “Naxalizm 21 Mart’a kadar ülkeden silinecek!”
Bu hedef doğrultusunda gerici Hindistan devleti, Naxalizm olarak tanımladığı ve “en büyük iç güvenlik tehlikesi” olarak kodladığı, Hindistan devrimine yönelik saldırılarını, “Kagar Operasyonu” adı altında sürdürüyor. Hindistan devriminin öncü ve önder partisi olan Hindistan Komünist Partisi (Maoist)’e, partinin önderliğinde savaşan Halk Kurtuluş Gerilla Ordusu’na ve Devrimci Kitle Örgütleri’ne yönelik yoğun bir askeri saldırganlığın yanında karşı devrimci propaganda kampanyası da devreye sokulmuş durumdadır. Hindistan devrimi tam bir kuşatma altındadır.
Bu karşı devrimci saldırı kampanyası sonucunda başta HKP (Maoist) Genel Sekreteri Yoldaş Basava Raju (Nambala Kesava Rao) olmak üzere Merkez Komitesinin altı üyesi ve Eyalet Komitelerinin 17 üyesi bir yıl içinde şehit düşmüştür. Aynı dönemde, Parti Bölge Komitelerinden 26 yoldaş, Bölge Komitelerinden 86 yoldaş, Parti ve HKGO’dan 152 yoldaş, yerel devrimci örgütlerden 38 yoldaş ve kimlikleri bilinmeyen 43 yoldaş şehit düşmüştür. Toplamda son bir yıl içinde Hindistan Yeni Demokratik Devrim ve sosyalizm mücadelesinde 368 yoldaşın şehit düştüğü açıklandı.
Bu karşı devrimci saldırı altında, 1972’de partinin o zamanki Genel Sekreteri Yoldaş Charu Majumdar polis tarafından öldürüldükten 53 yıl sonra Hindistan devrimi bir kez daha Genel Sekreter düzeyinde kayıp yaşadı. Bunun yanında Merkez Komite üyeleri başta olmak üzere çok sayıda önder kadronun ölümsüzleşmesi hem dünya devrimi hem de Hindistan devrimi açısından büyük bir kayıptır. Ne var ki Hindistan devrimi ilk kez bu türden kayıplar yaşamıyor.
Hindistan devrimci hareketine yönelik, Naxalbari ve Srikakula mücadelelerinden sonra, 1972’den bu yana geçen 53 yıl içinde, merkezi ve eyalet hükümetleri Hindistan devrimci hareketini ezmek için birçok karşı devrimci operasyon planlandı ve devrimci harekete yönelik faşist saldırılarını sürdürerek bazı eyaletlerde devrimci harekete önemli kayıplar verdirildi. 2005 yılında HKP (Maoist) kurulduktan sonra da merkezi ve eyalet hükümetleri tarafından Salva Judum, Green Hunt, Samadhan ve Surajkund gibi isimler altında düzenlenen saldırılar ve operasyonlar devam etti. Maoist hareket bütün bu karşı devrimci saldırı kampanyalarına karşı direndi ve mücadele etti. Şimdi de Hindistan devrimi, karşı devrimci “Kagar Savaşı”na karşı direnmektedir. HKP (Maoist), bu direniş içinde önemli kayıplar yaşanmasına rağmen Yeni Demokratik Hindistan mücadelesini sürdürüyor.
Gerici Hindistan devletinin Hindistan devrimine yönelik başlattığı karşı devrimci en önemli gerekçelerinden biri, Hindistan’ın yer üstü ve yeraltı kaynaklarının emperyalist ve komprador sermayeye sınırsızca açılıp yağmalanmasıdır. Bu hedef doğrultusunda özellikle yerli kabilelerin, Adivasi ve Dalit halkının yaşam alanları gasp edilmekte, ormanlar ve madenler emperyalist sermayeyle işbirliği içindeki komprador burjuvazinin talanına açılmaktadır. Bu saldırganlığın bir diğer nedeni ise HKP(Maoist) önderliğinde yürütülen mücadelenin enternasyonal proletarya ve ezilen dünya halklarının en ileri mevzilerinden birini oluşturması gerçeği bulunmaktadır.
Gelinen aşamada emperyalist tekeller arasında pazar mücadelesinin arttığı, emperyalist kamplar arasında çelişkilerin keskinleştiği ve yeni bir emperyalist paylaşım savaşına dair güçlü işaretlerin ortaya çıktığı koşullarda bu karşı devrimci saldırganlık daha bir anlaşılır olmaktadır. Emperyalistler ve onların bölgesel gerici uşakları, kendileri için yakın ve gerçek tehlike olarak gördükleri komünist ve devrimci direniş odaklarını tasfiye etmek için bütün imkan ve olanaklarını kullanmaktadır. Bu nedenle dünya gericiliği uluslararası alanda tam bir saldırganlık içinde bulunmaktadır.
Hindistan devrimi sadece karşı devrimci saldırılara karşı direnmemektedir. Aynı zamanda yaşanan ağır kayıplar sonrasında parti içinde baş gösteren tasfiyeci çizgilere karşı da mücadele etmektedir. Hindistan Maoist hareketinin tarihinde Naxalbari ve Srikakula’daki devrimci hareketlerin yenilgisinden sonra, bu yenilgiye yol açan nedenleri dikkatle analiz ederek, doğru siyasi ve askeri önlemler benimseyerek ve bunları kararlılıkla uygulayarak Andhra Pradesh ve Bihar eyaletlerinde güçlü bir devrimci hareket oluşturduğu biliniyor. Şimdi de Hindistan devrimci hareketi ne kadar ağır kayıplar yaşanmış olursa olsun yaşanacak olan budur.
Hindistan devrimine yönelik saldırganlık sadece Hindistan devrimcilerine yönelik bir saldırganlık olarak anlaşılmamalıdır. Emperyalist kapitalizme biat etmeyen, Yeni Demokratik Devrim ve sosyalizm mücadelesinde ısrar eden, şu veya bu şekilde kurulu sisteme muhalefet eden her sınıf ve ezilen halklara yönelik net bir mesaj verilmektedir. Dolayısıyla Hindistan devrimiyle dayanışma içinde olmak, Brahmanik Hindutva faşist Modi hükümetinin faşist saldırganlığını kınayarak karşısında durmak önemlidir.
Tam da bu nedenle Hindistan’da karşı devrimin saldırılarına karşı direnen, mücadele eden ve ölümsüzleşen yoldaşlara ve devrimcilere Lal Salam! (Kızıl Selam)
