Tekstil işçisi olarak çalışma yaşamına başlayan Şükriye Elik, kadın emeğinin sömürülmesine karşı kendi işini kurdu. 6 kadına iş imkanı sağlayan Elik, atölyeyi büyüterek daha fazla kadına ulaşmak istediğini söyledi
Denizli’nin Merkezefendi Mahallesi’nde yaşayan Şükriye Elik (36), kadın emeğinin sömürülmesine karşı kendi işini kurdu. Elik, açtığı atölyede ekonomik durumu kötü olan mahalledeki kadınlara da iş imkanı sağlıyor. 1990’lı yıllarda henüz 5 yaşındayken devlet baskısı nedeniyle Siirt’in Eruh ilçesine bağlı Sewadî köyünden ailesiyle birlikte Denizli’ye göç etmek zorunda kalan Elik, anadilinde konuştuğu ve Türkçe bilmediği için ırkçılığa maruz kaldı. Göç etmek zorunda bırakıldığı kentte ailesinin ekonomik durumu kötü olan Elik, ortaokula kadar okuyabildi. Elik, ailesinin geçimi için küçük yaşta tekstil ve benzeri atölyelerde çalışmak zorunda bırakıldı.
Kendi atölyesini kurdu
19 yaşına kadar tekstilde çalışan Elik, kadın emeğinin sömürülmesine karşı evine aldığı dikiş-nakış makinasıyla işini sürdürdü. Göç ettikleri kentte kültürünü unutmamak ve daha fazla tanıtmak için evde Kürt kadınlarının giydiği yöresel kıyafetleri diken Elik, aynı zamanda kıyafetlerin satışını da yaptı. 11 yıl boyunca evde Kürt kıyafetleri diken ve satışını yapan Elik, 2 yıl önce kendine bir atölye kurdu. Çalışmalarını atölyede sürdüren Elik, mahalleli kadınlara da istihdam alanı yarattı. 6 kadın ile birlikte çalışan Elik, atölyesinde yeni doğan bebekler için kıyafet, battaniyesi ve nakışlı el işleri üretiyor. Elik’in hayali ise atölyesini büyütmek ve daha fazla kadına iş imkanı sağlamak.
Zorlu bir yaşam
Zorlu bir yaşam sürdüğünü belirten Elik, kendi işini kurduktan sonra bu zorlukları bir nebze de olsa aştığını aktardı. “Yapabileceğine inanmak ve çevreni buna ikna etmek çok zor” diyen Elik, şöyle devam etti: “Benim amacım üretken ve ayakları üzerinde duran bir kadın olmaktı. Yaptığım işe saygı duyulmasını istiyordum. Eşim ilk dönemlerde beni desteklemiyordu, işimi yapmamı istemiyordu. ‘Yapma, isteyen mi var? Kim sana çalış diyor’ diye tartışma çıkarıyordu. Beni birkaç kez tehdit bile etti. Ama ben geri adım atmayarak, işime ve kendime saygınlığımı zor da olsa kabul ettirdim.”
Kadınlara iş olanağı
Bu mücadelenin sonucunda 2 yıl önce kurduğu küçük bir atölye ile çevresindeki kadınlara iş olanağı sunduğunu dile getiren Elik, “Şu an yanımda ihtiyaç sahibi kadınların çalışıyor olması beni mutlu ediyor. Atölye hepimize ekmek kapısı oldu. Çalışmak, üretmek mutluluk veriyor. Atölyeyi büyüterek, daha çok kadına yardımcı olmak istiyorum” diye belirtti.
Kadınların çalışma yaşamında yer almalarının önemine değinen Elik, “Kadınlar ayakları üzerinde durmalı. Bunun için mücadele etmeliler. Olumsuz söylemleri dikkate almamalılar. Söyleneni kendilerine dert etmesinler, mücadele etsinler” diye konuştu.
Delal Akyüz / İzmir-MA
