Demokratik mücadele tek sütunlu bir mücadele değildir. Bütün ayaklara özen göstermezsen ve hesaba katmazsan topal kalır, istenen faydayı sağlamaz. CHP yönetimi komisyonun İmralı’ya gitmesi konusunda bir inisiyatif alabilirdi ve bu onun önünü açardı ve daha geniş bir hareket alanı sağlardı
Hüseyin Kalkan
Devlet Bahçeli’nin Salı günü partisinin grup toplantısında yaptığı çıkıştan sonra muhtemelen komisyonun cuma günkü toplantısında İmralı Adası’na gitmeye karar verilecek. Eğer bir sürpriz olmazsa nitelikli çoğunluk sağlanacak ve bir grup milletvekili İmralı’da Abdullah Öcalan ile görüşecek. Kürt siyasetine göre bu normal ve olması gereken. Bu süreç Öcalan’ın inisiyatifi ile başladı. Belli başlı ve tarihi nitelikteki adımlar onun inisiyatifi ile atıldı. Onun süreçte büyük emeği var. Ayrıca bütün parçaları ile örgütü onun dediklerini yerine getirmek için her adımı attı. Bunu kamuoyu biliyor ve izliyor. Devlet tarafına gelince, hakkını teslim etmek gerekirse; Gerekli adımlar sadece Devlet Bahçeli’den geldi. Hiç olmazsa başlangıç adımlarının atılmasına öncülük etti. 18 Kasım günü grup toplantısında yaptığı konuşma yine ön açıcıydı. Bahçeli şöyle diyordu: “Hiç kimse bu ziyarete yanaşmazsa herkes üç maymunu oynamanın merakında ısrar ederse açık açık söylüyorum; alırım yanıma üç arkadaşımı, kendi imkanlarımızla İmralı’ya gitmekten gocunmam, çekinmem, bir masa etrafında yüz yüze gelmekten de imtina etmem. Karanlıkta göz kırpmam, ipe un sermem, söyleyeceğim ne varsa mertçe, özgüven içinde muhatabımın gözünün içine baka baka söylerim.”
Bu sözlerin verilmesi süreç için verilmek istenen ‘tıkandı’ havasını aştığı gibi bu mesele üzerinden siyasi hesaplar yapanların hesaplarını bozdu. Bundan sonra ne olur göreceğiz. Ama birkaç olumlu adımın atılacağını şimdiden varsayabiliriz.
Çözüm karşıtı kanat
AKP’ye gelince, bazı konuşmalarında Cumhurbaşkanı R. Tayyip Erdoğan sürece sahip çıkmaktan imtina etmedi. Ama gerekli adımların atılması için de inisiyatif gösterdiği de söylenemez. Bazı meslektaşlarımızın aktardığı kulis bilgilerine göre, AKP daha çok gözünü anket şirketlerine dikmiş durumda. Sürecin kendisine oy kaybettireceği kaygısı taşıyor. Bu doğrultuda bilgiler servis eden bazı anketler var. Elbette devlet içinde bir kanat da çözümden yana değil. Bu kanat daha çok AKP içinde yuvalanmış bir kanat.
CHP’nin kaçırdığı fırsat
Bu noktada şunu söylemek gerek. Komisyonun Öcalan’la görüşmesi konusunda ayak süren AKP’nin tutumu aslında CHP’nin çözüm konusunda inisiyatif alması için önemli bir fırsat sunmuştu. Ancak, CHP bu konuda inisiyatif almadı, fırsatı kullanmadı. Demokrasi meselesi olan bu meseleyi iktidarı sıkıştırmak için bir hamleye dönüştürme hesabı yaptı. Sadece kendi derdi ile dertlenmeye devam etti. Elbette CHP’nin kendisine yönelik operasyonlara karşı direnmesi onun demokratik hakkıdır. Bu bakımdan yapılan mitingler, yapılan açıklamalar önemlidir. Bununla ilgili iki şey söylemek gerekir. Birinci olarak CHP’nin imkanları bu kadar kolay kullanması Öcalan’ın başlattığı çözüm süreci ile ilgilidir. Bu süreç CHP için bir hareket alanı yaratmıştır. Demokratik haklarını kullanmasının imkanlarını ona daha çok sağlamıştır. İkinci olarak ne İmralı ne de Amed, ne de Edirne CHP’ye yapılan operasyonlara rıza göstermediler. Tam aksine her adımda CHP’nin yanında durdular. Hakkını vermek gerek, Özel de sürece karşı durmadı. Ancak temel noktalarda taktiksel davrandı, atılması gerekli adımları araçsallaştırdı. Bazı kritik durumlarda eğer inisiyatif alsaydı, sürecin tıkandığı noktalarda ön açıcı olsaydı CHP daha da büyürdü. İktidarın onu sıkıştırmak istediği köşeden çıkması daha kolayı olurdu. Bunu yapmadı. Kendi derdi ile dertlenmeye devam etti.
Demokratik mücadele tek sütunlu bir mücadele değildir. Bütün ayaklara özen göstermezsen ve hesaba katmazsan topal kalır, istenen faydayı sağlamaz. CHP yönetimi komisyonun İmralı’ya gitmesi konusunda bir inisiyatif alabilirdi ve bu onun önünü açardı ve daha geniş bir hareket alanı sağlardı. Sadece kendi derdi ile dertlenme tutumu CHP tabanını bile sıkmaya başladı. CHP, Öcalan ile görüşme konusunda önce AKP’nin tutum açıklaması gerektiğini söylediler ve bunun başarılı bir taktik olduğuna inandılar ve bizi inandırmaya çalıştılar. CHP Milletvekilli İnan Akgün Alp’in Mezopotamya Ajansı’nda gazeteci arkadaşımızın sorusuna verdiği cevap bu tutumu açıklıyor. Alp, “Biz tabii AK Parti’nin ne dediğini çok merak ediyoruz. Asıl muhatap olarak AK Parti, bugüne kadar bu konuda bir şey söylemedi. Dünyanın çeşitli ülkelerinde yürümüş bütün bu süreçleri bilimsel olarak takip etmiş bir milletvekiliyim.” (15 Kasım 2025) yanıtını veriyordu. Benzer bir düşünüş biçimi CHP’de hakim, bu da bu sorunu araçsallaştırmak istediklerini gösteriyor. Bu tutum için bahaneleri de tabanının gösterdiği tepki. CHP’nin tabanının çözüm sürecine karşı olduğu bir şehir efsanesi. Herkes işine geldiği için bu bahaneye sarılıyor. Karşı olanlar bir avuç ulusalcı. Onların imkanları fazla olduğu için sesleri yüksek çıkıyor. Bu sırada CHP’linin sesi duyulmuyor. Sesi çıkanlar gazetesi olanlar ya da Youtube kanalı olanlar. Yoksa CHP’nin tabanında hatırı sayılı bir Kürt oyu var. Büyük bölümü CHP’ye oy veren Alevlerin barış sürecine sıcak baktığını biliyoruz. O yüzden CHP’nin taban bahanesinin arkasına sığınmayı bırakması ve en azından inisiyatif paylaşacak adımları atması gerekiyor. Kürt tarafı buna değer biçiyor, önem atfediyor. Beş-on sene sonra dokunulmazlıklar konusunda olduğu gibi özeleştiri yapmanın bir kıymeti harbiyesi yok.
