Sokağa çıkma yasağında yakılıp yıkılmış evinin önünde seslendirdiği “Canda” şarkısı ile hafızalarda yer edinen Ronahi Tüner “Kürtçe şarkılara dökülen acılar sevinçler bu güne kadar gelmiştir. Biz yaşananları sürekli şarkılara dökeceğiz çünkü Kürt halkı çok şey yaşamış ve yaşamaya devam ediyor” dedi.
Hakkari’nin Yüksekova ilçesinde 13 Mart 2016 tarihinde ilan edilen sokağa çıkma yasağında Kuruköy köyünde yakılıp yıkılmış evinin önünde seslendirdiği “Canda” şarkısı ile hafızalarda yer edinen Ronahi Tüner, sarılmayan yaralarını şarkı dizelerine döküyor. Sebepsiz yere köyünde yüzlerce evin yakılıp yıkıldığını hatırlatan Tüner, köyün kendi imkanlarıyla yeniden inşa edilmeye çalışıldığını anlattı.
İki yılı aşkındır kirada olduğunu belirten Tüner, “Yasak döneminde köydeydik. Bizim köyümüz Cumhuriyet ile Göngür Mahallerinin bitiminde başlıyor. Buralar yıkıldıktan sonra bizim köye geldiler. Bize arama tarama faaliyeti yapıldıktan sonra köyümüze dönebileceğimiz söylendi. Köylülerin neredeyse tamamı köyden ayrıldı. Ancak köye tekrar geldiğimizde ortada köy diye bir şey kalmamıştı. Doğup büyüdüğümüz köy yakılmış yerle bir edilmişti. Çocukluğumuzun geçtiği yerler yakılmış yerle bir edilmiş. Semaverimiz sağlam kalmıştı onunla da gelen misafirlere çay yaptık. O anda sığındığım tek şey Kürtçe şarkıya sığınmak oldu. Yaşadığımız acıları şarkılara dökmek istedim” diye konuştu. Kadınlara çocuklarına Kürtçe öğretme çağrısında bulunan Tüner, “Çünkü Kürtler tarihleri boyunca acılarını, sevinçlerini, sevgilerini, şarkılara dökmüştür. Kürtçe şarkılara dökülen acılar sevinçler bu güne kadar gelmiştir. Bizim de yapmamız gereken Kürtçe sanatı her yere götürmek” dedi.
‘Yaşananları şarkılara dökeceğiz’
Duygu ve düşüncelerini şarkılarla ifade ettiğini anlatan Tüner, şöyle devam etti: “Biz yaşananları sürekli şarkılara dökeceğiz çünkü Kürt halkı çok şey yaşamış ve yaşamaya devam ediyor. Sanat ile uğraşmak bu yaşananları şarkılara dökmek gerek. Dilim döndüğünce bunu yapmaya çalışacağım. Ne kadar şey yaşadıksa hepsini şarkılara dökeceğim.”
MA / Fethi Balaman
