Devletin ve iktidarın bir an önce adım atmasını ve tutsaklarını bırakmalarını beklediklerini söyleyen tutsak yakınları, ‘Hem barışı hem de Sayın Öcalan’ın söyleyeceği sözleri bekliyoruz’ dedi
Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ın 27 Şubat’ta açıklanan “Barış ve Demokratik Toplum Çağrısı”nın ardından hükümet ve devlet henüz bir adım atmış değil. Tüm kesimler devletin ve iktidarın bir an önce adım atması çağrısı yapıyor. Tutsak yakınları da ilk adımlardan birinin hasta tutsakların bir an önce serbest bırakılması olduğunu vurguluyor.
Tekirdağ Cezaevi’nde tutulan oğlu Mehmet Yıldırım’ın İzmir’de 2005 yılında gözaltına alınarak tutuklandığını söyleyen Aslıhan Yıldırım, tüm tutsaklar için özgürlük talebinde bulundu. Kendisi Çewlig’in Bongilan (Solhan), eşi Xarpet’ten olan Aslıhan Yıldırım, yıllar önce maddi sıkıntılar sebebiyle Dîlok’a göç ettiklerini kaydetti. Dîlok’a göç ettikten sonra oğlu Mehmet’in Kürt özgürlük hareketiyle tanıştığını söyleyen Aslıhan Yıldırım, “Mehmet 20 sene önce İzmir’de gözaltına alındı ve tutuklandı. Mehmet’in böbrek rahatsızlığı var ve tedavi görmesi gerekiyor” dedi. Dîlok’tan Tekirdağ’a yüzlerce kilometre yol gitmek zorunda kaldıklarını vurgulayan Aslıhan Yıldırım, hem maddi hem de manevi olarak zorluk çektiklerini ifade etti. Aslıhan Yıldırım, “Artık güzel günler görmek istiyoruz. Çözümün bir an önce sağlanması gerekiyor. 20 saatlik yolları çocuklarımızı görmek için gidiyoruz. Sadece kendi çocuğumuz için değil, tüm tutsakların özgür olmasını istiyoruz” dedi.
Aile cezaevi yolunda
Sêrt’in Gundîş (Tosuntarla) köyünde yaşarken köyleri yakıldığı için önce Antalya’nın Alanya ilçesine göç ettiklerini anlatan Ayniye Ayhan, oğlu Necmettin Ayhan’ın tutuklanması ardından yine devlet baskısı sebebiyle bu sefer de Dîlok’a göç etmek zorunda kaldıklarını söyledi. İzmir Şakran Cezaevi’nde tutsak oğlu Necmettin’in 21 Kasım 2002’de gözaltına alınarak Hatay Dörtyol Cezaevi’ne götürüldüğünü ifade eden Ayniye Ayhan, “Onu bir kere orada gördük. Hatay’da 9 ay tutuldu. 2006’da müebbet hapis cezası verdi. Sonra Adana Kürkçüler Cezaevi’ne sürgün edildi. Burada da 5 yıl kadar kaldı. Sonra 3 yıl Muş’ta kaldı. Muş’ta kaldığı süreçte tedavisi için dilekçe verdik ve Antep’e getirdiler. Son olarak İzmir’e sürgün edildi” diye konuştu.
Barış sağlanmalı
Ayniye Ayhan, Necmettin’in Muş’ta tutsak olduğu süreçte eşi Yahya Ayhan’ın “örgüte yardım” ve küçük oğlunun da “örgüt propagandası” iddialarıyla aynı cezaevinde tutuklu bulunduğunu kaydetti. Ailece yıllarını cezaevi ya da cezaevi yollarında geçirdiklerini vurgulayan Ayniye Ayhan, her şeye rağmen barışın sağlanması umudunu taşıdıklarını belirtti.
‘Öcalan’ın ne söyleyeceğini bekliyoruz’
Oğlu Necmettin’i en son 2023’te görmeye gidebildiğini söyleyen Ayniye Ayhan, çocuklarının kilometrelerce uzaklara gönderildiğini, bu yüzden ailelerin zorluk çektiğine dikkat çekti. Ayniye Ayhan, “Her şeye rağmen barışı bekliyoruz. Televizyonun karşısında barışı, bu sorunun çözümü için atılacak adımları bekliyoruz. Kıldığım namazdan duama kadar dilimde hep barış var. Çok büyük sorunlar yaşadık, artık hiçbir ailenin bu sorunları, sıkıntıları çekmesini istemiyoruz. Hem barışı hem de Sayın Öcalan’ın söyleyeceği sözleri bekliyoruz” dedi.
‘Adım bekliyoruz’
İzmir’in Torbalı ilçesinde 1999 yılında gözaltına alınan ve şimdi Ankara Sincan 2 Nolu Yüksek Güvenlikli Kapalı Cezaevi’nde tutsak olan Şahin Gümüş’ün Dilok’ta oturan kız kardeşi Fatima Ceyran da, tutsak ailesi olarak atılacak pozitif adımları beklediklerini belirtti. Gümüş’e ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası verildiğini belirten Fatima Ceyran, “Babam onu yılda bir, bazen iki yılda bir zar zor görüşe gidebiliyordu. Babam onun hasretiyle vefat etti. Annem de aynı hasretle ölsün istemiyoruz. Barış için adım atılmasını bekliyoruz. Kardeşim işkence gördü. Ailecek de aynı şekilde zorluklar ve işkenceler çektik. Bu kadar sorunu ve derdi çektik. Artık barış olsun istiyoruz. Gözümüz sürekli televizyonda, büyük barışı bekliyoruz. Cezaevlerindeki tutsakların bırakılması haberlerini bekliyoruz” ifadelerini kullandı.
Haber: Ceylan Şahinli / MA
