Erzurum’da bulunan Dumlu Yüksek Güvenlikli Ceza İnfaz Kurumu’nda tekli hücrelerde kalan tutukluların gün ışığı gören tek pencerelerinin de demir tellerle kapatıldığı öğrenildi
Keyfi tutumlar ve işkencelerle sık sık gündeme gelen cezaevlerinde pes dedirten uygulamalar yapılıyor. Erzurum Merkez Yakutiye ilçesinde bulunan Dumlu Yüksek Güvenlikli Ceza İnfaz Kurumu’nda gün ışığı alan pencerelerin dahi demir tellerle kapatıldığı öğrenildi.
Edinilen bilgiye göre, günde sadece bir saat havalandırmaya çıkarılan ağırlaştırılmış müebbet hapis alan tutukluların, gün ışığından az da olsa faydalandıkları tek pencerenin demir tellerle kapatılması nedeniyle karanlıkta kaldıkları öğrenildi.
Tutuklulardan duyarlılık çağrısı
Tutukluların, cezaevi genelinde hayata geçirilmeye çalışılan bu uygulamaya karşı yaptığı itiraz da sonuçsuz kalırken, durumu kendileriyle görüşmeye gelen ailelere bildiren tutuklular, aileleri aracılığıyla duyarlılık çağrısında bulundu.
‘Y Tipi şeklinde organize edilmiş’
Daha önce cezaevini ziyaret eden Ceza İnfaz Sisteminde Sivil Toplum Derneği (CİSST) Koordinatörü Berivan Korkut, cezaevinin hali hazırda güneşe ters yönde yapıldığını belirterek, avukatların cezaevine yaptığı gözleme dair şu açıklamada bulunmuştu: “Dumlu Cezaevinde herhangi bir tip belirtilmiyor. Ama oraya giden arkadaşlarımız buranın 3 katlı olduğunu, aslına Y Tipi üzerinden organize edildiğini söylüyorlar. Oradaki görüşmelerimizde, hapishanelerin güneşe ters yönde yapıldığın söylediler. Alt kattaki mahpuslarla görüşme imkanımız olmadı. Biz daha 2’nci ve 3’üncü kattaki mahpuslarla görüşebildik. Onlar görece 2 ve 3’üncü katta oldukları için camdan hava sirkülasyonunun olduğunu ama alt katlarda bunun da olmadığını ve bu hapishanelerin dizaynının güneşe ters yönde yapıldığı yönünde başvurular aldık.”
‘Güneşi görmek bile şans’ !
Yine kısa bir süre önce Dumlu Cezaevi’ne sevk edilen KHK ile kapatılan DİHA muhabiri Ziya Ataman da mektubunda cezaevini şöyle anlatmıştı: “Hücre daracık ve zorla nefes alıyorum. Güneşi görmemiz mümkün değil hatta volta atacak imkanlar bile yok. Bu yaşamı boğan mekanda günümün 22,5 saatimi geçiriyorum. Günlük sadece 1,5 saat havalandırma hakkım var. Güneşi görmek bile artık bizde bir şans meselesi oldu.”
ERZURUM
