Barışa İhtiyacım Var Kadın İnisiyatifi düzenledikleri basın toplantısında hem komisyona sundukları raporu hem de komisyon toplantısının detaylarını paylaştı
Barışa İhtiyacım Var Kadın İnisiyatifi bugün yaptığı basın toplantısında Meclis’te kurulan Milli Dayanışma, Kardeşlik ve Demokrasi Komisyonu’nda yaptıkları sunumu ve deneyimlerini aktardı.
Basın toplantısında söz alan Feride Eralp, komisyonun bürokratik duruşundan, oturma düzeninden, yapısından kadar toplumdan uzak yapısından bahsetti.
‘Kadınlar en son dinlendi’
Komisyon davetinin de son dakika geldiğini ifade eden Feride Eralp, inisiyatifin mücadele hatlarından birinin kadınların taleplerini ve mücadelelerini barış masalarına taşımak olduğunu belirterek, “Numan Kurtulmuş 128’e yakın STK’nin, kişinin dinlendiğini söyledi. Kadınların bu kadar son ana kalması, dinlenip dinlenmeyeceğinin bu kadar uzun süre belirsiz kalması sorundu. Bizler açısından da komisyonun başka işler yapması önemli. Ama tabii ki hemen aklımıza gelen bir soru işaretiydi. Neden kadınları dinlemek en sona kaldı” diye belirtti.
‘Komisyon dinleme ile sınırlı kalıyor’
Komisyonun aldığı karara göre komisyon üyelerinin dinlemeler sonrası konuşmama kararı aldığını belirten Feride Eralp, komisyonun işlevinin dinlemeyle sınırlı kaldığını söyledi.
Yasal değişikliklere dair kimi talepleri olduklarını belirten Feride Eralp şunları belirtti:
“DEM Parti de infaz yasasından, sivil hayata katılıma pek çok yasal düzenleme gerektiren talepte bulunuyor. İstiyoruz ki komisyon bunları duysun ve dinlesin ve buna dair bir yol haritası çıkarsın. Bu yol haritasını Meclisin başka komisyonlarına ve genel kuruluna taşısın. Komisyon ise en son bitirirken Numan Kurtulmuş’un söylediklerinden anladığımız misyonunu daha çok bir rapor hazırlamak üzere sınırlandırıyor. Dolayısıyla bu komisyon veya Meclis bu alanda daha fazlasını yaptırmak için yani dinleme ve rapor hazırlamanın ötesine geçmek için ittirilmesi gereken bir alan.”
Üç yüzleşememe hattı: Dil, Hizbullah katliamları, üniformalı cinsel şiddet
“Üniformalıların cinsel şiddeti üzerine sunuma devam ederken gerilim çıktı” diyen Feride Eralp, şunları söyledi:
“Komisyonda ilk bizim oturumda çıkmadı gerilim. Daha önce bildiğiniz gibi Barış Anneleri Kürtçe konuşmak istediğinde ve buna izin verilmediğinde gerilim çıktı. İkinci bir örnek olarak Hizbullahçılar dinlendiğinde bir gerilim çıktı. Üçüncü bir örnek olarak da bizimkinde, kolluğun devletin gücünü arkasına alarak kadınlara yönelik cinsel suçlarını gündem ettiğimizde gerilim çıktı. Bu üç konunun gerilim hattı olmuş olması içinde bulunduğumuz barış sürecinde nelerin konuşulmasının zor olduğu, hangi alanlarda mücadele etmek gerektiği, nelerin konuşulamadığı, devletin nelerle yüzleşmediği, neleri tartışmadığına dair de belki bize bir şey söylüyor. Bu devletin Meclis’te kurulan komisyonun sürecin kendisine bakışına dair bize bir şey söylüyor ve bunun üzerine bizim kadınlar olarak düşünmemiz lazım. Yani neyi ne kadar tartışmaya konuşmaya açıklar, bu barış sürecini nasıl görüyorlar, sınırlarını nereden çiziyorlar ve biz o sınırları nasıl kabul etmeyebiliriz, ittirebiliriz, esnetebiliriz ve kendi lehimize burada ne tür bir mücadele verebiliriz.”
Ardından TJA aktivisti ve inisiyatiften Esra Kahraman ve inisiyatiften Gamze Taşçı, barış akademisyeni Yasemin Özgün Meclis’te yapılan sunumu ve raporu aktardı. Bu raporda 5 ana talep tekrar hatırlatılarak devlete adım atma çağrısı yapıldı.
‘Kamusal alana kadınların erişimi bu erkeklerin varlığıyla kısıtlandı’
Tartışmanın ve gürültünün koptuğu nokta, talep 4 olan Hakikat ve Yüzleşme Komisyonu’nun kurularak savaş suçlarının incelenmesi olduğunu ifade eden Yasemin Özgün, üniformalı erkek şiddeti verileriyle yüzleşmeye vurgu yaptı.
Yasemin Özgün şunları belirtti:
“Biz orada şunu söyledik: Cinsel şiddet ve cinsel şiddet tehdidi savaş silahı olarak kullanılamaz. Bu suçtur. Ve şiddet tam da yüzleşilmediği ve bir cezasızlık, inkâr zırhıyla korunduğu için çatışma alanında kalmadı. Gündelik hayatın içine kadar sızdı.
Biz orada şunu demeye çalıştık: Savaş suçlarının tekrarlanmaması için akıbetleri araştırılmalı. Güvenlik güçlerinin, devlet görevlilerinin, siyasi parti il başkanlarının, yani bir bakıma kamu gücünü arkasına alan kişilerin bunlarda rolü varsa ortaya çıkarılmalı. Bu gibi suçların zaman aşımına uğrayarak faillerinin cezasız kalması engellenmeli. Tüm bu engelleme, araştırmama, ortaya çıkarmama hâli bunun devletin göz yumduğu sistematik bir şiddet biçimi olduğu izlenimini uyandırıyor.”
Zamana yaymacı cümleler kullanıldı
Ardından yeniden söz alarak basının sorularını yanıtlayan Feride Eralp, “Komisyonun işlevi, misyonu epeyce sınırlı. Kendini yasa yapmaya yönelik bir komisyon olarak tanımlamıyor. Dolayısıyla taleplerimiz bu yönde olmasına rağmen ben en azından gittiğimde sivil hayata katılıma ilişkin yasal çerçevenin de bu komisyonda tartışılacağına dair bir izlenim edinmedim. Numan Kurtulmuş oturumu kapatırken dinlemeleri kapsayan kapsamlı bir rapor yazacaklarını belirtti” dedi.
Hakikat ve yüzleşme
Hakikat ve yüzleşmeye ilişkin ise Feride Eralp, şunları kaydetti:
“Meclis gerçekten kalıcı ve toplumsal barışın kurulduğu zeminlerden bir tanesi olacaksa, bu komisyonun yanı sıra alt komisyonlar diye bir gündem olmalı. Ama bu alt komisyonları önerirken bunu bütünüyle Meclis’e sıkıştıran bir yerden de değil. Toplumsallaştırma kısmını da düşünmemiz lazım. Hakikat ve yüzleşmenin tek alanı Meclis olsun diye söylemiyoruz. Ama taleplerimizden bir tanesi tam da konuşulması zor meselelerin konuşulabileceği bir tür mekanizmalar oluşturmanın, bunları yeniden konuşulabilir kılmak için Meclis’in sorumluluk alması gerektiğini söyledik. ‘Geçmişin acılarını deşerek barış yapamayız’ dedi Meclis Başkanı. Böyle diyerek bir tür üstünü örtme hâli var ama sadece geçmişe yönelik bir örtme değil, geçmişteki faillik hâlinin bugüne nasıl taşındığını da görünmez kılmaya çalışma hâli. Bu bunlarla bence bizim kadın hareketi olarak uğraşmamız lazım. Orada konuşan kadın örgütlerinden bir kısmı, KADEM örneğin, açıkça şunu dedi: ‘Kürt hareketi özgür kadın imgesini güçlendirdiği için şimdi bizim bu alana kurumlar olarak girmemiz ve bu alanda boşluk bırakmamamız lazım.’ Oldukça asimilasyoncu, Kürt kadın hareketinin yerine geçmeci konuşma hâlini bir tür barış olarak tariflediler.”
‘Rahat bir sömürü alanı olarak göz diktiler’
İş kadınlarının yaptığı sunuma değinen TJA aktivisti Ruşen Seydaoğlu ise, şunları belirtti:
“‘Psikolojik destek vererek istemediğimiz düşüncelere kapılmalarından uzaklaştıracağız ve kilim dokuma atölyeleri açarak onlara istihdam sağlayacağız’ diyerek, özellikle sunumunda orada barış ihtimaliyle birlikte açılacak istihdam imkânları üzerine konuştular. Bunun da kadın emeğinin yeniden başka bir sömürü alanına nasıl göz diktikleri üzerine düşünmek açısından da bizim için önemli bence. Barış sürecini Kürdistan’ın, özellikle Kürt illerinde yaşayanların ve o toprakların daha rahat sömürülebilir bir yere çevrilmesine dönük de bir eğilim var bu çevrelerden. Ben bütün bunları beraber okumak gerektiğini de düşünüyorum. Orada daha rahat iş yapmak, doğal güzellikleri ya da doğal kaynakları daha rahat sömürebilmek, ticarileştirebilmek için aslında açıktan iddiaları da vardı.”
Kaynak: JINNEWS
