Ahmet Güneş

Merhaba On. Son girdiğim Silivri Cezaevi’nde volta atarken durmadan bunu diyordum boş avluda. Merhaba On. Merhaba Ahmet. Bu yazıyı yazmaya...

Hayatın istikrarı ıslak bir zeminde yürüyor. Kaygan adımlar bir çemberin kopan halkası misali kendine bir yer arıyor. Serzenişler ve sessizlikler...

İnsan sinirleniyor ve sihirleniyor. Bir gülüş ve bir sırıtış arasındaki fark dünyaları birbirinden ayırıyor. Vahşi hayat, sıhhatli gelecek, hep bir...

Himaye edilen, korunan ne varsa hepsi korkunun esaretinde. Emanet sanılır ve sakınılır dünyadan, bir de hayattan. Kıyasıya ezberler ve benzer...

Biraz daha zaman olsaydı, sonlar bu kadar meraklı olmasaydı, her şey çok farklı olabilirdi. Kuşkular, kaygılar hep bir şeyleri bitirir...

Hayata hayal karışıyor kaç zamandır. Belki de çağlardır. Biz başladığımızda her şey devam ediyordu. Biz sonları düşünürken birileri başlıyordu yine....

Nereye baksak kan revan, nereden dönsek yara ve kabuk. Başımız önde birkaç adım atıp yukarılara bakıyoruz. Herkes gibi gökyüzüne değil,...