Ahmet Güneş

İnsan yürümeyi öğrenirmiş, böyle bir söz duydum. Bu sözün hayat bulduğunu gördüm. İnsan sonra yürümeyi unuturmuş, bunu da görmeden öğrendim....

Her şeyin acelesi var ve herkesin. Sızlatan bir devran, her derde burun kıvıran bir derman. Başkalaşma çağındayız, başkası olmayı her...

Kırıldık kırılacağımız kadar, diye bir nefes veriyoruz. Alacağımız nefesin tedbirini kucaklıyor, tartıyoruz. Yepyeni bir yenilgiye muhtaç değiliz, yeniden birçok şeyin...

Yalnızlık ve özgürlük, yılkı atı gibi dolaşıyor. Bazen şaha kalkmak, bazen de koşmak arasında yalpalayıp duruyor. Her şey eylem halinde...

Vazgeçmenin kudreti, cesaretin huyu, gitmenin gürültüsü bir yerde, insanı bir yerinde bırakır. Unutmak diye bir çareye dalar, umutlanmak gibi bir...

Hınzır bir gülüş güneşin yüzünde. Gölge de benim ışık da diye bir avaz yankılanıyor dünyada. İçinde olduğu kadar dışında kalabiliyor....

Ülkemizin adı uzun, bu yüzden mücadelesi de uzun. Böyle başladı hikâye. Yaşananlar hikâye olur mu? Hikâye yaşamdan yana mı? Burada...